Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Bonum patria: miserum exilium. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Duo Reges: constructio interrete. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Cum autem usus progrediens familiaritatem effecerit, tum
amorem efflorescere tantum, ut, etiamsi nulla sit utilitas
ex amicitia, tamen ipsi amici propter se ipsos amentur.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et
progressionem persecuti sunt.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Et nemo nimium beatus est;

Cur deinde Metrodori liberos commendas?
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.
Sed hoc sane concedamus.
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Facete M. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quid Zeno?: Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Tuum credibile?: Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Restatis igitur vos;: Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.